Tour de France 1973
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
60. Tour de France rozpoczął się 30 czerwca w holenderskim Scheveningen, a zakończył się 22 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 20 etapów. Cała trasa liczyła 4140 km.
| |||
Data | |||
---|---|---|---|
Etapów |
20 (27) | ||
Dystans |
4140 km | ||
Czas zwycięzcy |
122 h 25' 34" | ||
Zgłoszenia |
132 kolarzy | ||
Ukończyło wyścig |
87 kolarzy | ||
Podium | |||
Pierwsze miejsce | |||
Drugie miejsce | |||
Trzecie miejsce | |||
Pozostałe klasyfikacje | |||
Górska | |||
Punktowa | |||
Sprinterska | |||
Kombinowana | |||
Najaktywniejszych | |||
Drużynowa | |||
Drużynowa punktowa |
Klasyfikację generalną wygrał Hiszpan Luis Ocaña z czasem 122h 25' 34" i z przewagą nad drugim Bernardem Thévenetem wynoszącą 15' 51". Klasyfikację punktową wygrał Belg Herman Van Springel, górską Hiszpan Pedro Torres, sprinterską Belg Marc Demeyer, a kombinowaną Holender Joop Zoetemelk[1]. Ocaña został też najaktywniejszym kolarzem[2]. W latach 1973-1988 prowadzono dwie klasyfikacje drużynowe: czasową i punktową. W 1973 roku obie klasyfikacje wygrały zespoły francuskie: w pierwszej triumfował Bic, a w drugiej Gan–Mercier[1].
Czterokrotny triumfator Wielkiej Pętli, Belg Eddy Merckx nie wystartował w tej edycji po tym, jak został o to poproszony przez organizatorów wyścigu[3].
Jeden z faworytów wyścigu, Francuz Raymond Poulidor musiał się wycofać po upadku z przełęczy Col de Portet-d’Aspet na trasie 13 odcinka[4].
Trzech kolarzy: Brytyjczyk Barry Hoban[5] i Francuzi Jean-Claude Baud[6] oraz Michel Roques[7] zostali zdyskwalifikowani za doping.