Turniej Juniorów UEFA 1978
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Finały XXXI Międzynarodowego Turnieju Juniorów UEFA 1978 – nieoficjalnych mistrzostw Europy[1] piłkarzy do lat 19 – odbyły się w Polsce. Trwały od 5 do 14 maja 1978. Udział w rozgrywkach wzięło 14 drużyn wyłonionych w eliminacjach, gospodarz – Polska oraz zaproszona Norwegia.
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
Otwarcie |
5 maja 1978, w czterech miastach (Bielsko-Biała, Częstochowa, Nowy Sącz, Wodzisław Śląski) | ||
Zamknięcie (finał) | |||
Liczba drużyn |
16 (z 1 konfederacji) | ||
Liczba aren |
15 (w 13 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
26 | ||
Liczba bramek |
64 (2,46 na mecz) | ||
Król strzelców |
Ołeh Taran (7 goli) | ||
Strona internetowa |
Turniej odbywał się w miastach województw: bielskiego (Bielsko-Biała, Cieszyn, Kęty), częstochowskiego (Częstochowa, Lubliniec), katowickiego (Będzin, Bukowno, Chorzów, Jaworzno, Wodzisław Śląski), krakowskiego (Kraków) i nowosądeckiego (Gorlice, Nowy Sącz).
Nieoficjalny tytuł mistrzów Europy zdobył Związek Radziecki, pokonując w finale Jugosławię. Na najniższym stopniu podium stanęli gospodarze po zwycięstwie w meczu o trzecie miejsce nad reprezentacją Szkocji. Siedem pierwszych drużyn zagwarantowało sobie prawo startu w Mistrzostwach Świata U-20 1979 w Japonii – czterech ćwierćfinalistów (Polska, Związek Radziecki – zwycięzca poprzedniej edycji MŚ, Jugosławia i Szkocja) oraz zespoły, które zajęły miejsca 5-7 (Węgry, Hiszpania i Portugalia)[2].