Twarda Kopa
szczyt w Tatrach / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Twarda Kopa (2026 m) – niewybitne wzniesienie w północno-zachodniej grani Ciemniaka oddzielającej Dolinę Kościeliską od jej odnogi – Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich.
Twarda Kopa – widok ze szczytu Ciemniaka | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Pasmo | |||
Wysokość |
2026 m n.p.m. | ||
49°14′04,5″N 19°54′01,2″E | |||
|
Znajduje się w podwierzchołkowej części tej grani zwanej Twardym Grzbietem i jest jego kulminacją. Od szczytu Ciemniaka oddziela ją płytka przełęcz Szerokie Siodło, znajdująca się ok. 80 m od Twardej Kopy. W przeciwnym, północno-zachodnim kierunku stok Twardej Kopy opada do Chudej Przełączki (1850 m)[1]. Od Twardej Kopy odchodzą trzy grzędy:
- we wschodnim kierunku grzęda podcięta stromymi ściankami nad Doliną Mułową – jej przedłużeniem jest północna morena Mułowego Kotła,
- w północnym kierunku bardzo niepozorna grzęda zakończona Kazalnicą Miętusią,
- w zachodnim kierunku ledwo rozróżnialna wypukłość, niżej przechodząca w wyraźną grań zakończoną Lodową Basztą[2].
Dawniej cała północno-wschodnia grań Ciemniaka wraz z Twardą Kopą była wypasana i wchodziła w skład Hali Upłaz[3]. Jej trawiasty, wschodni stok górale nazwali Twardym Upłazem, gdyż przykryty jest twardymi, granitowymi skałami, podczas gdy cała grań poniżej zbudowana jest z miękkich skał osadowych[4]. Na granitach rośnie typowy dla tego typu podłoża zespół roślinny – niska murawa z sitem skuciną, który już w połowie lata wybarwia stoki na czerwonawy kolor. Trawiaste są całe stoki Twardej Kopy, z wyjątkiem urwistych ścianek opadających do Lodowego Żlebu[2].
Twarda Kopa jest najwyższym szczytem w Tatrach Zachodnich położonym w całości w Polsce[5], ale ma jednak bardzo niewielką wybitność i dlatego zazwyczaj podaje się, że takim szczytem jest Wielki Giewont[6].