Twierdzenie Pitta
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Twierdzenie Pitta – twierdzenie mówiące, że każdy operator ograniczony określony na przestrzeni ℓp bądź przestrzeni c0 i o wartościach w przestrzeni jest zwarty, o ile
Twierdzenie to zostało udowodnione w 1936 roku przez sir Harry’ego R. Pitta[1]. Jeżeli założenie w powyższym twierdzeniu zostanie zastąpione przez to można udowodnić, iż każdy operator ograniczony
jest ściśle singularny.