Układ współrzędnych kartezjańskich
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Układ współrzędnych kartezjańskich, prostokątny układ współrzędnych[potrzebny przypis] – prostoliniowy układ współrzędnych, którego osie są parami prostopadłe[1].
Pewne cechy takiego układu mają szachownica znana od starożytności oraz pochodzące z XVI wieku odwzorowanie Mercatora. W 1636 roku prostokątnego układu współrzędnych używał Pierre de Fermat, jednak nie opublikował tych prac, przez co pozostały nieznane. Kartezjusz (fr. René Descartes) opracował to niezależnie i opublikował w 1637 roku w traktacie La Géométrie[2] – stąd nazwa; francuski przymiotnik to cartesien. Wywołało to spór o pierwszeństwo z Fermatem, jednak zakończył się on pogodzeniem obu uczonych i wzajemnym uznaniem zasług[3].