Upadek (powieść)
powieść Alberta Camusa / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Upadek (powieść)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Upadek (fr. La Chute) – powieść filozoficzna Alberta Camusa wydana w 1956; jest jego ostatnim ukończonym dziełem literackim. Z akcją umiejscowioną w Amsterdamie, Upadek składa się z serii monologów samozwańczego Jeana-Baptiste Clemence’a, rozmyślającego nad swoim życiem w obecności nieznajomego. W formie przypominającej spowiedź, Clemence opowiada o jego sukcesie, kiedy to był bogatym paryskim adwokatem, cieszącym się wielkim szacunkiem wśród jego współpracowników, a także o jego kryzysie, i wreszcie o spadku z piedestału świetności, co w świeckiej terminologii odnosi się do upadku człowieka w Edenie.
Autor | |
---|---|
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania | |
Pierwsze wydanie polskie | |
Data wydania polskiego | |
Wydawca |
Jak pisze Louis R. Rossi, Upadek w zamierzeniu Camusa miał być krytyczną autorską wypowiedzią na francuski egzystencjalizm spod znaku Jeana-Paula Sartre'a, byłego przyjaciela pisarza. Autor powieści, inaczej niż w przypadku poprzednich swoich utworów (Obcy i Dżuma), po raz pierwszy zdystansował się od głównego protagonisty. Choć kolejny raz w twórczości Camusa pojawił się motyw absurdalności ludzkiego życia, Clamence nie jest porte parole pisarza, lecz mającym pretensje do siebie i całego świata uosobieniem egzystencjalistycznej retoryki[1]. W bohaterze Camusa upatrywano odpowiednika nietzscheańskiego Zaratustry, który wraz z upływem czasu zdobywa się na gest pokory[2]. W przemówieniu samego Sartre’a poświęconemu Camusowi, opisuje on powieść jako „być może najpiękniejszą i najmniej zrozumianą” z jego książek[3].