Urazowe uszkodzenie mózgu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Urazowe uszkodzenie mózgu (ang. traumatic brain injury, TBI), zwane również urazem wewnątrzczaszkowym – uszkodzenie mózgu na skutek działania zewnętrznej siły (urazu). Uszkodzenia można klasyfikować ze względu na ostrość obrażeń, mechanizm powstania (zamknięte np. wskutek uderzenia, lub otwarte np. rana postrzałowa), lub inne czynniki (np. lokalizacje urazu bądź obszar obrażeń). Sformułowanie „uraz głowy” zwykle odnosi się do urazowego uszkodzenia mózgu. Jest to jednak pojęcie mające szersze znaczenie, ponieważ obejmuje także urazy innych organów niż mózg (np. skóry głowy, lub czaszki).
Obraz tomografii komputerowej pokazujący stłuczenie mózgu, krwiak śródczaszkowy, i podtwardówkowy oraz złamanie czaszki[1]. | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 | |
---|---|
DiseasesDB | |
MedlinePlus | |
MeSH |
Urazowe uszkodzenie mózgu jest jednym z głównych powodów śmierci oraz niepełnosprawności na świecie, szczególnie wśród dzieci i młodzieży[2]. Do przyczyn należą upadki, wypadki komunikacyjne oraz skutki przemocy. Zmniejszenie liczby przypadków polega na stosowaniu zabezpieczeń w transporcie (np. pasy bezpieczeństwa, kaski), przestrzegania przepisów drogowych i bezpieczeństwa. Pomocne są również kampanie edukacyjne zwiększające bezpieczeństwo na drogach.
Uraz mózgu może być spowodowany bezpośrednim uderzeniem lub samym przyspieszeniem. Pierwotnemu uszkodzeniu towarzyszą również różnorodne zjawiska, wywołujące przez pierwsze minuty, a nawet dni, dodatkowe uszkodzenia mózgu. Są to przede wszystkim uszkodzenia układu krwionośnego, a także wzmożone ciśnienie śródczaszkowe, które przyczyniają się do zwiększenia rozległości pierwotnego uszkodzenia.