Urządzenie transportu osobistego
urządzenie konstrukcyjnie przeznaczone do poruszania się pieszych, napędzane siłą mięśni lub za pomocą silnika elektrycznego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Urządzenie transportu osobistego?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Urządzenie transportu osobistego (UTO) – kategoria pojazdów zdefiniowana w polskim prawie jako napędzane elektrycznie – z wyłączeniem hulajnóg elektrycznych – bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczonych do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe. Dopuszczalna prędkość UTO na drodze dla rowerów wynosi 20 km/h. Jeśli nie ma drogi dla rowerów, może wyjątkowo korzystać z chodnika, jadąc „z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego”[1]. Do tej grupy zaliczyć można m.in. deskorolki elektryczne, deski żyroskopowe (hoverboardy), unicykle elektryczne i inne elektryczne urządzenia samobalansujące[2].
Do tej grupy pojazdów nie zalicza się takich pojazdów jak:
- urządzenie wspomagające ruch – urządzenie lub sprzęt sportowo-rekreacyjny, przeznaczone do poruszania się osoby w pozycji stojącej, napędzane siłą mięśni;
- hulajnoga elektryczna – pojazd napędzany elektrycznie, dwuosiowy, z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe[1].