Wenceslao Retana
hiszpański dziennikarz, historyk, administrator kolonialny, polityk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Emilio Wenceslao Retana y Gamboa (ur. 28 września 1862 w Boadilla del Monte, zm. 21 stycznia 1924 w Madrycie[1]) – hiszpański dziennikarz, historyk, administrator kolonialny, polityk i leksykograf.
Pełne imię i nazwisko |
Emilio Wenceslao Retana y Gamboa | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie |
dziennikarz, historyk, urzędnik, leksykograf | ||
|
Wiązany przede wszystkim z filipinistyką[2], do ukształtowania której we współczesnym sensie walnie się przyczynił. Mieszkał i pracował na wciąż wówczas będących hiszpańską kolonią Filipinach między 1884 a 1890, zaangażowany był w prace miejscowej administracji skarbowej[3]. Rozwinął wówczas rozległą działalność publicystyczną, pisując między innymi na łamach „La opinión” i „La Oceanía española”[4]. Uznawany za postać paradoksalną i kontrowersyjną, przeszedł ewolucję od zażartego obrońcy hiszpańskich rządów na archipelagu do obrońcy i biografa filipińskiego bohatera narodowego José Rizala[5].
Opublikował łącznie kilkadziesiąt prac naukowych, głównie z zakresu historii i językoznawstwa. Zaangażowany również w działalność polityczną, był posłem do Kortezów od 1896 do 1898[6], następnie zaś gubernatorem Hueski i Teruelu[7]. W 1918 powierzono mu funkcję inspektora generalnego barcelońskiej policji. W 1922 włączony w skład Królewskiej Akademii Historycznej[8], zmarł jednakże przed formalnym podjęciem obowiązków członka tej instytucji. Pozostaje jednym z najlepiej znanych i najczęściej cytowanych badaczy filipińskiej historii[9].