White Tower (Tower of London)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
White Tower – najstarszy fragment i jednocześnie centralny punkt Twierdzy Tower w Londynie pełniący funkcje stołpu.
Obecnie znajduje się pośrodku dziedzińca i jest otoczona innymi wieżami - Wieżą Beauchamp (Beauchamp Tower), Wieżą Wakefielda (Wakefield Tower) oraz Krwawą Wieżą (Bloody Tower) i innymi obiektami - Skarbcem (Jewel House), Dziedzińcem (Green Tower), Domem Królowej (Queen’s House) i Średniowiecznym Pałacem (Medieval Palace).
Wieża ma wysokość 27,4 metra, jej mury mają grubość ponad 4,5 metra u podstawy i ponad 3,35 metra u góry. Zbudowana jest na planie prostokąta o bokach długości 35,9 metra i 32,6 metra. Trzy z czterech wież wznoszących się z każdego rogu White Tower są w przekroju kwadratowe, czwarta wznosząca się od północnego zachodu jest okrągła. W tej ostatniej mieściło się pierwsze Królewskie Obserwatorium (Royal Observatory). Na wszystkich wieżach znajdują się metalowe kurki z chorągiewkami pochodzące z 1669 roku.