Wielki Huragan w Nowej Anglii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wielki Huragan w Nowej Anglii (ang. New England Hurricane of 1938, Great New England Hurricane, Yankee Clipper, Long Island Express, The Great Hurricane of 1938) – pierwszy wielki huragan w Nowej Anglii od 1869 roku. Uformował się u wybrzeży Afryki we wrześniu 1938 roku, stając się huraganem kategorii piątej w skali Saffira-Simpsona, a w chwili wyjścia na ląd 21 września kategorii trzeciej[3]. Szacuje, że spowodował między 682 i 800 zgonów[1], uszkodził lub zniszczył w ponad 57.000 domów i spowodował straty w wysokości około 306 mln dolarów (4,7 mld według cen stałych z roku 2009)[2]. Jest to najmocniejszy, najbardziej kosztowny i najbardziej śmiercionośny huragan w historii Nowej Anglii[4].
Huragan 5 kategorii w skali Saffira-Simpsona | |||
Powódź w Bushnell Park w Hartford w stanie Connecticut po uderzeniu huraganu | |||
Typ |
huragan | ||
---|---|---|---|
Początek |
10 września 1938 | ||
Koniec |
22 września 1938 | ||
Najwyższa prędkość wiatru |
260 km/h | ||
Najniższe ciśnienie |
938 hPa | ||
Ofiary śmiertelne |
682-800[1] | ||
Straty materialne |
4,7 mld $[2] | ||
Dotknięte kraje | |||
Trasa huraganu | |||
|