William Thomas Calman
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
William Thomas Calman (29 grudnia 1871 w Dundee - 29 września 1952) – szkocki zoolog, specjalizujący się w badaniach nad skorupiakami[1].
Calman urodził się w Dundee, gdzie ukończył High School of Dundee[2]. W towarzystwie naukowym w rodzinnym Dundee poznał D'Arcy Thompson. Został jego pomocnikiem w laboratorium. Thompson umożliwił mu bezpłatne uczestnictwo w wykładach na Uniwersytecie w Dundee. Po ukończeniu z wyróżnieniem studiów w 1895 r., Calman objął tam posadę wykładowcy, gdzie pracował przez następne osiem lat[3]. Później pracował w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, gdzie był asystentem kuratora działu zoologii (opiekował się m.in. sekcją skorupiaków i kikutnic). W 1909 r. napisał sekcję o skorupiakach w Treatise on Zoology (Rozprawa Zoologiczna) autorstwa Raya Lankestera, w której umieszcza wprowadzenie do nadrzędów: Eucarida (raki właściwe), Peracarida (torboraki) i Hoplocarida (hoplitowce). Jest także autorem podziału skrzelonogów (Branchiopoda) na cztery rzędy: bezpancerzowce (Anostraca), przekopnice (Notostraca), muszloraczki (Conchostraca) i wioślarki (Cladocera) (obecnie podrząd w rzędzie dwupancerzowców (Diplostraca)). W 1921 r. Calman został członkiem Royal Society[1], jako pierwszy absolwent Uniwersytetu w Dundee. W latach 1923-1928 był sekretarzem, a w latach 1934-1937 prezydentem Towarzystwo Linneuszowskie w Londynie[4], przez które został odznaczony w 1946 r. Medalem Linneusza.