Wilmette
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wilmette – wieś (village) w hrabstwie Cook, w północno-wschodniej części stanu Illinois, w Stanach Zjednoczonych, położona nad jeziorem Michigan, na północnych przedmieściach Chicago[2]. W 2016 roku miejscowość liczyła 27 219 mieszkańców[1].
Świątynia bahaistyczna w Wilmette | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Stan | |||
Hrabstwo | |||
Data założenia |
1872 | ||
Powierzchnia |
13,99[1] km² | ||
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Kod pocztowy |
60091 | ||
42°04′30″N 87°43′30″W | |||
| |||
Strona internetowa |
Przed przybyciem Europejczyków obszar ten zamieszkany był przez indiańskie plemię Potawatomi. W 1674 roku dotarł tu francuski odkrywca Jacques Marquette. W 1829 roku rząd amerykański nadał tę ziemię Archange Ouilmette, Metysce, będącej żoną handlarza futrem, Antoine′a Ouilmette. Od ich nazwiska pochodzi nazwa miejscowości, która założona została w 1872 roku, wkrótce po dotarciu tu kolei[2].
W Wilmette mieści się świątynia bahaistyczna, będąca głównym ośrodkiem tej religii w Ameryce Północnej[2].