Województwo lubelskie (1944–1975)
województwo istniejące w latach 1944-1975 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo lubelskie – jedno z województw istniejących w Polsce w latach 1944–1975.
Ten artykuł dotyczy województwa z lat 1944–1975. Zobacz też: inne województwa o tej nazwie. |
| |||||
1944–1975 | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Data powstania |
1944 | ||||
Data likwidacji |
1975 | ||||
Siedziba wojewody i sejmiku | |||||
Powierzchnia |
24 876 km² | ||||
Populacja (31 XII 1974) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
79 os./km² | ||||
Podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie Polski |
W miesiąc po rozpoczęciu swojej działalności PKWN wydał Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 21 sierpnia 1944 r. o trybie powołania władz administracji ogólnej I i II instancji (Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8), który wszedł w życie 22 sierpnia 1944. W dekrecie tym (art. 11) zniesiono strukturę administracyjną wprowadzoną przez Niemcy i przywrócono przedwojenny podział administracyjny Polski. W owym czasie front przebiegał na linii Wisły i Narwi, a pod formalną władzą PKWN pozostawało w całości jedynie województwo lubelskie. 9 sierpnia 1945 fragment województwa lwowskiego włączono do województwa lubelskiego Dz.U. z 1945 r. nr 26, poz. 160[1]
W skład województwa wchodziło w 1946 roku 16 powiatów: miasto Lublin, bialski, biłgorajski, chełmski, hrubieszowski, kraśnicki, krasnostawski, lubartowski, lubelski, łukowski, puławski, radzyński, siedlecki, tomaszowski, włodawski, zamojski. Głównymi miastami były: Biała Podlaska, Biłgoraj, Chełm, Dęblin, Hrubieszów, Krasnystaw, Kraśnik, Lubartów, Łęczna, Łuków, Włodawa, Puławy, Siedlce, Zamość.