Wołowa Przehyba
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wołowa Przehyba (słow. Nižná Hincova priehyba[1], ok. 2350 m) – przełączka w Wołowym Grzbiecie w Tatrach Wysokich na granicy polsko-słowackiej. Znajduje się w głównej grani Tatr pomiędzy Hińczowym Zwornikiem (Hincova kopa, ok. 2360 m) na zachodzie a Zachodnim Wołowym Rogiem (Západný voli roh, ok. 2370 m) na wschodzie[2].
Widok z Rysów | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
ok. 2350 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
49°10′49,0″N 20°04′17,7″E |
Południowe stoki Wołowej Przehyby opadają do słowackiej Wołowej Kotlinki, i od tej strony na przełęcz można wyjść bez trudności. Na polską natomiast stronę, do Wyżniego Czarnostawiańskiego Kotła z przełęczy opada płytka depresja, około 50 m poniżej grani łącząca się ze żlebkiem z Małej Wołowej Szczerbiny. Jeszcze niżej przekształca się w głęboko wcięty komin. Z grani Wschodniego Wołowego Rogu opada żebro oddzielające tę formację skalną od następnej na wschód wklęsłości – Załupy Aligatora[2].
Polską nazwę przełączce nadał Władysław Cywiński. Nazwy obiektów w Wołowym Grzbiecie tworzył przez tłumaczenie wcześniej nadanych im słowackich nazw przez Arno Puškáša. W tym jednak przypadku odstąpił od tej zasady, uznając, że Wołowa Przehyba nie ma nic wspólnego z Hińczową Turnią, ponadto nazwa dwuwyrazowa jest lepsza od trzywyrazowej[2].