Wskaźnik bibliometryczny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wskaźnik bibliometryczny — termin stosowany w bibliometrii i analizie piśmiennictwa naukowego obejmujący zbiór metod matematycznych i statystycznych używanych do analizy publikacji naukowych[1][2]. Bazują one najczęściej, lecz nie wyłącznie, na liczbie cytowań przy czym liczba cytowań może odnosić się do pojedynczej publikacji, całego dorobku autora czy też dorobku publikacyjnego jednostki naukowej, np. wydziału uczelni, kliniki czy zakładu[3][2][4].
Wśród wskaźników bibliometrycznych wyróżnia się kilka grup[2]:
- Wskaźniki produktywności — wgląd w działalność mierzoną za pomocą liczby publikacji/dokumentów;
- Wskaźniki wpływu — wgląd w uwagę poświęconą dokumentowi lub zestawowi dokumentów podmiotu, zwykle mierzoną za pomocą liczby cytowań, w tym cytowań w innych wynikach badań, polityce, badaniach klinicznych, syntezach wiedzy lub patentach;
- Wskaźniki współpracy — wgląd w stopień nakładania się dwóch podmiotów i charakter tego nakładania się, zwykle mierzony za pomocą danych dotyczących współautorstwa i afiliacji;
- Wskaźniki interdyscyplinarności — wgląd w nakładanie się obszarów badawczych poprzez przyjrzenie się wynikom badań skutkującym współpracą między autorami z różnych dyscyplin lub wynikom badań cytującym lub obejmującym więcej niż jedną dyscyplinę;
- Wskaźniki alternatywne — zbiór wskaźników, które trudno przypisać do grupy w sposób jednoznaczny; alternatywne wskaźniki obejmują następujące wskaźniki:
- uwaga w mediach społecznościowych, mierzona za pomocą tweetów, polubień, linków do postów na blogu i tak dalej,
- wyświetlenia i użytkowanie, mierzone za pomocą kliknięć, pobrań i zapisów bazy danych/menedżera referencji,
- uwaga mediów, mierzona poprzez relacje w mediach informacyjnych,
- rekomendacje, oceniane w drodze recenzji po publikacji.