Wybrzeże Trzebiatowskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wybrzeże Trzebiatowskie (313.22) – mezoregion fizycznogeograficzny Pobrzeża Szczecińskiego, obejmujący pas wybrzeża nad Zatoką Pomorską o długości 60 km od cieśniny Dziwny po Kołobrzeg.
Ten artykuł dotyczy mezoregionu fizycznogeograficznego. Zobacz też: Wybrzeże Trzebiatowskie – obszar Natura 2000. |
Wybrzeże Trzebiatowskie w Niechorzu | |
Prowincja | |
---|---|
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion |
Wybrzeże Trzebiatowskie |
Powierzchnia • ogółem |
|
Zajmowane jednostki administracyjne |
Od południa przylega do Równiny Gryfickiej, a od wschodu (od doliny Parsęty) graniczy z Wybrzeżem Słowińskim. Na zachód znajduje się mezoregion wysp Uznam i Wolin.
Wybrzeże obejmuje obszar o powierzchni ok. 290 km², a długość linii brzegowej wynosi ok. 60 km. Wzdłuż brzegu nad Dziwną oraz od ujścia Regi po ujście Parsęty w Kołobrzegu ciągnie się pas wydm nadmorskich. Mierzeja Dziwny domyka częściowo połączenie cieśniny z Morzem Bałtyckim, a we wschodniej części wybrzeża przybrzeżna akumulacja piasków odcięła od morza jeziora Liwia Łuża i Resko Przymorskie[1]. Na wschód od Liwiej Łuży znajduje się zarastające jezioro Konarzewo (Bagno Pogorzelickie). We wschodnim krańcu wybrzeża, w odległości 4 km od brzegu znajduje się jezioro Borek.