Węgieł
miejsce zetknięcia się dwu ścian zewnętrznych (pionowych) budynku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Węgieł − miejsce zetknięcia się dwóch ścian zewnętrznych (pionowych) budynku; w szczególności jest to narożnik w bastionach, w którym stykają się dwie najbardziej wysunięte ściany, ale też zwornik (klucz) w łęku (łuku arkady), lub zwornik w sklepieniach. Nazwa pochodzi od naroża budynku w ścianie wieńcowej wykonane z dwóch krzyżujących się belek drewnianych (bali, bierwion, okrąglaków połączonych złączem ciesielskim, tzw. łączeniem na zrąb), z których zbudowana jest ściana. Istotny element budowli, zapewniający jej stabilność[1].
Ten artykuł od 2019-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |