Włodzimierz Cielecki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Włodzimierz Cielecki herbu Zaremba (ur. 2 października 1829 w Byczkowcach, zm. 18 września 1882 w Krakowie)[1] – ziemianin, uczestnik Wiosny Ludów i powstania styczniowego, poseł do Sejmu Krajowego Galicji oraz do austriackiej Rady Państwa.
Ten artykuł dotyczy polskiego polityka, działacza społecznego. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku. |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
poseł do Sejmu Krajowego Galicji | |
Okres |
od 1861 |
Następca | |
poseł do Rady Państwa | |
Okres |
od 1861 |
Studiował prawo na uniwersytecie we Lwowie. W czasie studiów brał żywy udział w życiu politycznym podczas Wiosny Ludów. Członek Komitetu i Legii Akademickiej w 1848. Działał na rzecz wzmocnienia Gwardii Narodowej i był sygnatariuszem wielu petycji do władz. Po skończonych studiach osiadł i gospodarował w odziedziczonych po ojcu dobrach Byczkowce w powiecie czortkowskim[2].
Poseł na Sejm Krajowy I kadencji (1861–1865), Wybrany w I kurii obwodu Czortków, z okręgu wyborczego Czortków[3]. 28 grudnia 1865 na jego miejsce wybrano Włodzimierza Russockiego[4]. Był także posłem do austriackiej Rady Państwa I kadencji (11 maja 1861 – 20 września 1865)[1], gdzie należał do współzałożycieli Koła Polskiego oraz grupy konserwatystów – podolaków[5]. Podczas powstania styczniowego, był rzecznikiem przyjęcia w Galicji uciekających przed branką do wojska rosyjskiego. Zabiegał o to m.in. u gubernatora Galicji Aleksandra Mensdorffa, w związku z tym wysłany został do Warszawy dla zbadania sytuacji. Po powrocie czynnie uczestniczył w akcji zakupu broni dla powstania. Uczestniczył też w działalności struktur powstańczych w Galicji[2]. Członek Rady powiatowej w Czortkowie z grupy większej posiadłości (m.in. w latach 1870[6], 1880[7], 1881[8]), zastępca członka jej Wydziału (m.in. w 1870[6]), prezes jej Wydziału (m.in. w latach 1880[7], 1881[8]). W latach m.in. 1870[9], 1882 członek czortkowskiego Wydziału okręgowego (prezes Walerian Podlewski) Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego we Lwowie[10].