Włoska Partia Socjalistyczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Włoska Partia Socjalistyczna (Partito Socialista Italiano, PSI) – nieistniejąca włoska centrolewicowa partia polityczna, założona w 1892, rozwiązana w 1994. Pierwsze włoskie w pełni nowoczesne ugrupowanie polityczne (partia polityczna). Przed 1976 roku zajmowała pozycje socjalistyczno-demokratyczne, natomiast od 1976 roku była partią socjaldemokratyczną[1].
Ten artykuł dotyczy partii. Zobacz też: inne znaczenia skrótu, lub słowa PSI. |
Państwo | |
---|---|
Skrót |
PSI |
Lider |
Ottaviano Del Turco (ostatni) |
Data założenia | |
Data rozwiązania | |
Ideologia polityczna |
socjalizm demokratyczny (przed 1976), socjaldemokracja (po 1976) |
Poglądy gospodarcze | |
Członkostwo międzynarodowe |
Partia Europejskich Socjalistów |
Barwy |
W 1924 ludzie Benito Mussoliniego dokonali skrytobójczego mordu na Giacomo Matteottim, przywódcy socjalistów. PSI stała się aktywną częścią antyfaszystowskiej koalicji awentyńskiej. W 1926 jej kierownictwo uszło do Francji i zaangażowało się w ruch oporu, organizując własne oddziały partyzanckie. W 1942 rozpoczęto odbudowę PSI w kraju. W pierwszych powojennych wyborach partia zajęła drugie miejsce w kraju (wyprzedza ich tylko chadecja). W tym okresie ugrupowanie ulega radykalizacji politycznej i zbliża się do komunistów, m.in. organizując wspólne z nimi listy w wyborach w 1948.
Od 1948 PSI zaczęła dystansować się od komunistów i prezentować krytyczną postawę wobec ZSRR oraz państw „realnego socjalizmu”. Podjęła współpracę z chadekami, która zaowocowała w 1963 teką wicepremiera dla Pietro Nenniego.
Klęska wyborcza z 1994 roku doprowadziła do rozwiązania PSI. Od tego czasu wiele mniejszych ugrupowań uważa się za jej sukcesorów. Pośród nich dwie największe partie to Nuovo PSI i Włoscy Demokratyczni Socjaliści (SDI).