Zachodnia Rumanowa Przełęcz
przełęcz w Tatrach / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zachodnia Rumanowa Przełęcz (słow. Západné Rumanovo sedlo[1]) – najbardziej wysunięte na zachód z trzech siodeł tworzących szeroką Rumanową Przełęcz, oddzielającą od siebie masywy Wysokiej i Ganku w słowackich Tatrach Wysokich. Jest położone w głównej grani Tatr, na wysokości 2319 m[2], między dolnym uskokiem północno-wschodniej grani Wysokiej a Zachodnią Rumanową Czubą. Pozostałymi wcięciami tworzącymi Rumanową Przełęcz są Pośrednia Rumanowa Przełęcz i Wschodnia Rumanowa Przełęcz[3]. Obecnie wszystkie trzy są traktowane jako oddzielne przełęcze. Najniżej położona jest Wschodnia Rumanowa Przełęcz i to ona dawniej nazywana była Rumanową Przełęczą. Jej nazwa pochodzi od Dolinki Rumanowej[4].
Wschodnia Rumanowa Przełęcz od wschodu | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
2319 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Data zdobycia |
6 lipca 1904 |
Pierwsze wejście |
E. Dubke, J. Breuer, J. Franz |
49°10′25,0″N 20°05′51,2″E |
Ku północy z Zachodniej Rumanowej Przełęczy opada do Doliny Ciężkiej stroma depresja, mająca od góry do dołu kolejno charakter żlebu, rynny i komina z dużą przewieszką. Od południa natomiast z przełęczy do Dolinki Rumanowej opada wybitna rynna[5].
Słowacy grań między Wysoką a Bartkową Turnią w masywie Ganku wraz z Zachodnią Rumanową Przełęczą nazywają Rumanov hrebeň[6].