Zamek w Elminie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zamek w Elminie[1][2], znany także jako Zamek Elmina[3][4][5] oraz Zamek Św. Jerzego w Elminie[6] (port. Castelo de São Jorge da Mina) – zamek i zespół fortyfikacji w Elminie, Regionie Centralnym w Ghanie. Wybudowany w latach 1482–1486[7] przez portugalskich kolonialistów jako osada handlowa (wtedy znana jako São Jorge da Mina), Zamek w Elminie jest najstarszą fortyfikacją europejskich kolonistów w Afryce Subsaharyjskiej[7]. W 1637 fortyfikacja została zajęta przez Holendrów[7], którzy w 1642 zajęli całość portugalskiej kolonii na Złotym Wybrzeżu. Zamek, wraz z otaczającą osadą i portem, stanowił istotną rolę w transatlantyckim handlu niewolnikami[8], do czasu zniesienia niewolnictwa w Holandii w 1814 roku.
nr rej. 34-011 (1979) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Typ budynku |
zamek | ||
Rozpoczęcie budowy |
1482 | ||
Ukończenie budowy |
1486 | ||
5°04′57″N 1°20′53″W | |||
|
W 1872 roku zamek, wraz z innymi holenderskimi posiadłościami na Złotym Wybrzeżu znalazł się pod kontrolą Wielkiej Brytanii, która kontrolowała region do 1957 roku, kiedy Ghana uzyskała niepodległość[9].
Zamek w Elminie, wraz z innymi fortyfikacjami regionu, został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1979 roku ze względu na znaczenie obiektu w transatlantyckim handlu niewolnikami oraz rolę, którą odgrywał jako centrum handlu przed pojawieniem się kolonialistów[10].