Zygmunt Konrad Nowakowski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zygmunt Konrad Nowakowski (ur. 19 lutego 1912, zm. 26 sierpnia 1993[1]) – polski prawnik cywilista, profesor nauk prawnych, członek Tajnej Armii Polskiej, Szczur Tobruku, odznaczony Orderem Virtuti Militari, dwoma Krzyżami Walecznych oraz innymi polskimi i brytyjskimi odznaczeniami. W latach 1957-61 poseł na Sejm. W swojej habilitacji z 1947 Odpowiedzialność za cudze czyny według kodeksu zobowiązań, napisanej przed wojną, podczas pobytu uczonego we Francji, ocalonej z pożogi wojennej przez jego rodzinę, wprowadził do polskiej nauki prawa pojęcia zobowiązania rezultatu i starannego działania[2][3].