Łabuź
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Łabuź – ukazujący się w Łobzie w latach 1992–2007 kwartalnik literacko-historyczny z podtytułem „Prowincjonalny Okazjonalnik Literacki”, którego redaktorem naczelnym i wydawcą (Prywatna Żebracza Inicjatywa Wydawnicza Klubu Literackiego „Łabuź”) był Leon Zdanowicz. Do 2007 roku ukazały się 62 numery pisma, oraz dodatkowo numery specjalne i tematyczne do których szatę graficzną opracowywała Elżbieta Kamińska (Soroko)[1].
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres |
73-150 Łobez ul. Rapackiego 12/1 |
Wydawca |
Prywatna Żebracza Inicjatywa Wydawnicza Klubu Literackiego „Łabuź” |
Pierwszy numer |
1992 |
Ostatni numer |
2007 |
Redaktor naczelny |
Leon Zdanowicz |
Średni nakład |
300 egz. |
Format |
21 cm |
ISSN | |
Strona internetowa |
W czerwcu 2010 roku ukazał się ostatni, monograficzny numer pisma poświęcony życiu i twórczości zmarłego w 2009 roku redaktora naczelnego. Na łamach pisma o nakładzie 300 egz. w latach 1992–1999 publikowało 127 autorów. „Łabuź” przyswajał również czytelnikowi dalszą i bliższą historię Łobza i okolic, przybliżał związane z Ziemią Łobeską przekazy i legendy, publikował także opracowania i dokumenty historyczne dotyczące tych dziedzin. Pismo uważne było za jedno z najciekawszych w Polsce inicjatyw wydawniczych w obrębie tzw. prowincjonalizmu otwartego[2][3][4].