Łęcze (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Łęcze – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1960–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
ok. 1960 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Łęcze z siedzibą GRN w Łęczu utworzono ok. 1960 r. w powiecie elbląskim w woj. gdańskim[5]. W 1969 roku gromada miała 25 członków gromadzkiej rady narodowej[6].
1 stycznia 1972 do gromady Łęcze włączono część obszaru miasta Tolkmicko (643,73 ha) w tymże powiecie[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8].
Zobacz też: gmina Łęcze.