Ślepota zmierzchowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ślepota zmierzchowa (nyktalopia, łac. nyctalopia; stgr. νύξ nyks, dop. νυκτóς nyktos ‘noc’; ἀλαός, alaos ‘niewidomy’), pot. kurza ślepota[uwaga 1] – wada wzroku, polegająca na zaburzeniu widzenia w warunkach słabego oświetlenia. Jest jednym z początkowych objawów retinopatii barwnikowej. Powstaje wskutek upośledzenia czynności pręcików w siatkówce oka. Osoby dotknięte ślepotą zmierzchową nie widzą przy słabym oświetleniu.
|
Ten artykuł od 2024-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Szybkie fakty ICD-10, MedlinePlus ...
nyctalopia | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 | |
---|---|
MedlinePlus |
Zamknij
Ślepota zmierzchowa może być spowodowana niedoborem witaminy A oraz cynku, który wpływa na jej metabolizm, w tym wchłanianie, transport oraz utylizację[1].