Świętokrzyski Park Narodowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Świętokrzyski Park Narodowy – jeden z 23 parków narodowych na terenie Polski, utworzony w 1950 r.
Gołoborze na Łysej Górze | |||
park narodowy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Siedziba | |||
Mezoregion | |||
Data utworzenia |
1 maja 1950 | ||
Akt prawny | |||
Powierzchnia |
76,26 km² | ||
Powierzchnia otuliny |
207,86 km² | ||
Ochrona |
ścisła 29,11 km² | ||
Odwiedzający |
168 tys. (2015)[2] | ||
50°54′N 20°55′E | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Park położony jest w centralnej części Gór Świętokrzyskich i obejmuje: pasmo Łysogór (z najwyższym szczytem Łysicą – 614 m n.p.m. i Łysą Górą – 595 m n.p.m.), część Pasma Klonowskiego (z górami Psarską i Miejską), Doliny Wilkowskiej i Doliny Dębniańskiej, a także kilka eksklaw – m.in. Górę Chełmową, Las Serwis i Skarpę Zapusty (od roku 1996)[3], las koło Grzegorzowic[4] (od 2021 r.).
Na Łysej Górze znajduje się Muzeum Przyrodnicze Świętokrzyskiego Parku Narodowego[5][6]. Oprócz tego do atrakcji turystycznych zalicza się m.in. kompleks zabudowań dawnego klasztoru benedyktynów na Łysej Górze, powstałego w XII wieku[7].