การทัพอิตาลี (สงครามโลกครั้งที่สอง)
From Wikipedia, the free encyclopedia
การทัพอิตาลีในสงครามโลกครั้งที่สอง ประกอบไปด้วยปฏิบัติการของฝ่ายสัมพันธมิตรทั้งในและรอบๆของประเทศอิตาลี ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1943 จนถึงสงครามในยุโรปได้ยุติลง การร่วมมือของกองบัญชาการกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตร (AFHQ) เป็นปฏิบัติการหน้าที่ความรับผิดชอบสำหรับกองทัพบกฝ่ายสัมพันธมิตรทั้งหมดในภูมิภาคทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และมีการวางแผนและสั่งการในการบุกครองเกาะซิซิลีในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1943 ตามมาด้วยไม่นานหลังจากนั้นในเดือนกันยายนโดยการบุกครองแผ่นดินใหญ่ของอิตาลีและการทัพบนแผ่นดินอิตาลีจนกระทั่งการยอมจำนนของกองทัพเยอรมันในอิตาลีในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1945
การทัพอิตาลี | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ ภูมิภาคทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและตะวันออกกลางในสงครามโลกครั้งที่สอง | |||||||||
ทหารอเมริกันของกองพลทหารราบสหรัฐที่ 92 ได้ยิงด้วยปืนบาซูก้าใส่รังปืนกลของเยอรมัน, ลุกกา ปี ค.ศ. 1944 | |||||||||
| |||||||||
คู่สงคราม | |||||||||
ฝ่ายสัมพันธมิตร: สหรัฐ
นิวซีแลนด์ แอฟริกาใต้ บราซิล กรีซ เบลเยียม ออสเตรเลีย สโลวาเกีย |
ไรช์เยอรมัน อิตาลี (จนถึง 8 กันยายน 1943) สาธารณรัฐสังคมอิตาลี (ตั้งแต่วันที่ 18 กันยายน 1943) | ||||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||||
C-in-C กองบัญชาการกองทัพพันธมิตร: ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ (จนถึงเดือนมกราคม 1944) เฮนรี เมตแลนด์ วิลสัน (January to December 1944) แฮโรลด์ อเล็กซานเดอร์ (ตั้งแต่เดือนธันวาคม 1944) |
C-in-C กลุ่มกองทัพบก: อัลแบร์ท เค็สเซิลริง Heinrich von Vietinghoff (เชลย) (Oct 44 to Jan 45 and March 45 onwards) วิตโตริโอ แอมโบรซิโอ โรดอลโฟ กราซีอานี (เชลย) | ||||||||
กำลัง | |||||||||
May 1944: 619,947 men (ration strength)[1] April 1945: 616,642 men (ration strength)[2] 1,333,856 men (overall strength)[3] Aircraft: 3,127 aircraft (September 1943) 4,000 aircraft (March 1945)[4] |
May 1944: 365,616 men (ration strength)[1] April 1945: 332,524 men (ration strength)[2] 439,224 men (overall strength)[2] 160,180 men (military only)[2] Aircraft: 722 aircraft (September 1943)[5] 79 aircraft (April 1945)[4] | ||||||||
ความสูญเสีย | |||||||||
Sicily: 8,011 aircraft destroyed[lower-alpha 3] 3,377 armored vehicles destroyed[12] |
Sicily: 4,500+ aircraft lost[20] | ||||||||
~152,940 civilians dead |
ได้มีการคาดการณ์ว่าระหว่างเดือนกันยายน ค.ศ. 1943 ถึง เดือนเมษายน ค.ศ. 1945 ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรราวประมาณ 60,000-70,000 นายและทหารเยอรมัน 38,805-150,660 นายเสียชีวิตในอิตาลี[18][nb 1] ความสูญเสียของฝ่ายสัมพันธมิตรโดยรวมในช่วงการทัพรวมทั้งสิ้นประมาณ 320,000 นาย[nb 2] และจำนวนของเยอรมันที่ตรงกัน (ไม่ได้รวมถึงผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการยอมจำนนครั้งสุดท้าย) มีมากกว่า 330,000 นาย[18] ฟาสซิสต์อิตาลีในช่วงก่อนการล่มสลาย ได้รับความสูญเสียราวประมาณ 200,000 นาย ส่วนใหญ่เป็นเชลยศึกที่ถูกจับกุมมาได้ในการบุกครองเกาะซิซิลีของฝ่ายสัมพันธมิตร รวมถึงมากกว่า 40,000 นายล้วนถูกฆ่าตายหรือสูญหาย[22] นอกจากนี้ พลเรือนอิตาลีได้เสียชีวิตกว่า 150,000 คน เช่นเดียวกับพลพรรคต่อต้านฟาสซิสต์ 35,828 คน และทหารบางส่วน 35,000 นายของสาธารณรัฐสังคมอิตาลี[23][24][25]
ในด้านตะวันตก, ไม่มีความเสียหายในการทัพอื่นๆไปมากกว่าที่อิตาลีในแง่ของการเสียชีวิตหรือบาดเจ็บที่ได้รับโดยกองกำลังทหารราบของกองกำลังทั้งสองฝ่าย ในช่วงการสู้รบขนาดเล็กที่รุนแรงบริเวณรอบๆจุดที่แข็งแกร่งที่แนววินเทอร์, หัวหาดอานซิโอ และแนวกอทิก การทัพครั้งนี้ได้สิ้นสุดลงเมื่อกองทัพกลุ่มซีได้ยอมจำนนนโดยไม่มีเงื่อนไขกับฝ่ายสัมพันธมิตร เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 หนึ่งสัปดาห์ก่อนตราสารยอมจำนนของเยอรมันอย่างเป็นทางการ รัฐอิสระของซานมารีโนและวาติกัน ทั้งสองรัฐได้ล้อมรอบดินแดนอิตาลี ยังได้รับความเสียหายในช่วงการทัพครั้งนี้