นิบิรุ
From Wikipedia, the free encyclopedia
บทความนี้เกี่ยวกับนิบิรุในดาราศาสตร์บาบิโลน สำหรับความหมายอื่น ดูที่ นิบิรุ (แก้ความกำกวม)
นิบิรุ (อังกฤษ: Nibiru บ้างก็สะกดว่า Neberu) เป็นชื่อทางโหราศาสตร์ของดาวพฤหัสบดีในวัฒนธรรมบาบิโลเนีย[1] เป็นคำในภาษาอัคคาเดียน มีความหมายว่า "จุดตัด" หรือ "จุดหักเห" โดยมากใช้กับแม่น้ำ[2] ในการศึกษาดาราศาสตร์ของชาวบาบิโลน คำว่า นิบิรุ (สะกดในอักษรคูนิฟอร์มว่า dné-bé-ru or MULni-bi-rum) ใช้ในความหมายถึงจุดสูงสุดของสุริยะคาบ เช่น จุดครีษมายันกับกลุ่มดาวที่เกี่ยวข้อง
หลักฐานเกี่ยวกับจุด นิบิรุ มีบรรยายอยู่ในจารึกแผ่นที่ 5 ของมหากาพย์ว่าด้วยการสร้างโลก Enûma Eliš ดังนี้
- "เมื่อมาร์ดุควางตำแหน่งของนิบิรุ เอนลิลกับเออาบนท้องฟ้า"[3]
เนื่องจากเป็นตำแหน่งสูงสุดบนเส้นทางโคจรของดาวเคราะห์ นิบิรุ จึงถูกมองว่าเป็นที่นั่งของ summus deus ผู้ไล่ต้อนดวงดาวไปเหมือนกับฝูงแกะ เทียบได้กับ มาร์ดุค ในตำนานของบาบิโลน