มงกุฎทิวดอร์
From Wikipedia, the free encyclopedia
มงกุฎทิวดอร์ (อังกฤษ: Tudor Crown) หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า มงกุฎพระเจ้าเฮนรีที่ 8 (อังกฤษ: Henri VIII's Crown) เป็นมงกุฎองค์หลักซึ่งใช้ทรงโดยพระมหากษัตริย์ของอังกฤษและสหราชอาณาจักรช่วงรัชสมัยของพระเจ้าเฮนรีที่ 8 จนถึงช่วงสงครามกลางเมืองในปีค.ศ. 1649 โดยมงกุฎองค์นี้ได้ถูกขนานนามโดยนักประวัติศาสตร์ศิลปะ เซอร์รอย สตรอง ว่าเป็น"ผลงานชิ้นเอกของช่างศิลป์ราลสำนักสมัยทิวดอร์"[1] และรูปร่างลักษณะของมงกุฎก็ได้รับการเปรียบเทียบกับมงกุฎแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์[2]
ข้อมูลเบื้องต้น มงกุฎทิวดอร์ Tudor Crown, ตราสัญลักษณ์ ...
มงกุฎทิวดอร์ Tudor Crown | |
---|---|
มงกุฎทิวดอร์ ปรากฎอยู่ในพระบรมสาทิสลักษณ์ของพระเจ้าชาลส์ที่ 1 | |
ตราสัญลักษณ์ | |
รายละเอียด | |
สำหรับ | อังกฤษ |
ผลิตเมื่อ | ก่อน ค.ศ. 1521 |
ทำลายเมื่อ | ค.ศ. 1649 |
ผู้ครอบครอง | พระมหากษัตริย์อังกฤษ |
น้ำหนักสุทธิ | 3.3 กิโลกรัม (7 ปอนด์ 6 ออนซ์) |
จำนวนโค้ง | 2 โค้ง |
วัตถุดิบหลัก | ทองคำ |
วัสดุซับใน | ผ้ากำมะหยี่ |
อัญมณีสำคัญ | ทับทิมเจ้าชายดำ เพชร มรกต ทับทิม แซฟไฟร์ ไข่มุก |
องค์ถัดไป | มงกุฎเซนต์เอ็ดเวิร์ด |
ปิด