Kıskançlık
From Wikipedia, the free encyclopedia
Kıskançlık, bir kişinin bir başkasının niteliğinden, becerisinden, başarısından veya mülkiyetinden yoksun olduğu ve diğerinin bu özelliklere kendi için sahip olmasını dilediği ve istediği zaman ortaya çıkan bir duygudur. Türk Dil Kurumu, kıskançlık kelimesini şöyle açıklamıştır:[1]
"Bir kimse bir üstünlük gösterdiğinde veya sevilen birisinin, başkası ile ilgilendiği kanısına varıldığında takınılan olumsuz tutum, günücülük, hasetçilik, hasetlik, hasutluk."
Kıskançlık doğuştan değil, sonradan öğrenilen ve birçok insanı etkileyen, rahatsız edici bir duygudur.[2] Dozunda bırakıldığı sürece kıskançlık bir hastalık değil davranış bozukluğudur. Kişi bu konuda kendini kontrol edemezse bu davranış bozukluğu ileride depresyona sebebiyet verebilir. Kıskançlık, özgüven eksikliği ve yetersizlik duygularından dolayı ortaya çıkmaktadır.[3] Kıskançlık yaşayan birisi zaman içerisinde değersizlik, çaresizlik, öfke, mutsuzluk ve yalnızlık gibi duyguları da yaşar.[4]
Bu davranış bozukluğu hayvanlarda da görülmektedir. Örneğin, bir evde uzun süre bulunan bir kedi tüm ilgiyi kendi üzerine çektiğini hisseder. O eve ikinci bir kedi geldiğinde diğer kedi asabi tavırlar göstererek kıskançlık eder ve sahibini de protesto eder.[5]