Lütf-i Celil
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lütf-i Celil (Osmanlı Türkçesi: ﻟﻄﻒ ﺟﻠﻴﻞ Anlamı: "İlahi Lütuf"),[2] Osmanlı Donanması'nın Lütf-i Celil sınıfının öncü gemisi olan zırhlı savaş gemisiydi. Başlangıçta Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı özerk bir devlet olan Mısır Hidivliği tarafından sipariş edilen Lütf-i Celil, Osmanlı hükûmetinin Mısır'ı gemiyi teslim etmeye zorlaması ile Fransa'daki Forges et Chantiers de la Gironde tersanesinde yapım aşamasındayken Osmanlılara devredildi. Lütf-i Celil, 1877'de 93 Harbi sırasında aktif görevde bulundu ve Rus güçlerinin Tuna'yı geçmesini önlemek için operasyonlarda bulundu. 11 Mayıs'ta devriye gezerken bir Rus topçu bataryasıyla çatışmaya girdi. Geminin kazan dairesine isabet eden bir top mermisinin yol açtığı patlamada gemi mürettebatının çoğu ölürken gemi de battı.
Lütf-i Celil illüstrasyonu | |
Tarihçe | |
---|---|
Osmanlı İmparatorluğu | |
Adı | Lütf-i Celil |
Sipariş | 1867 |
İnşa eden | Forges et Chantiers de la Gironde |
Kızağa konuluşu | 1868 |
Denize indirilişi | 1869 |
Görevlendirme | Mart 1870 |
Akıbet | 11 Mayıs 1877'de Rus topçusu tarafından batırıldı |
Genel karakteristik | |
Sınıf ve tipi | Lütf-i Celil sınıfı |
Deplasman | 2.540 t (2.500 emperyal ton; 2.800 küçük ton) |
Uzunluk | 64,4 m (211 ft 3 in) (tam boy) |
Genişlik | 13,6 m (44 ft 7 in) |
Su çekimi | 4,4 m (14 ft 5 in) |
Kurulu güç |
|
İtme gücü |
|
Hız | 12 knot (22 km/sa; 14 mph) |
Kişi kapasitesi |
|
Silah donanımı |
1870:[1]
1875:[1]
|
Zırh |