Rejeneratif tıp
From Wikipedia, the free encyclopedia
Rejeneratif tıp, "normal işlevi eski haline getirmek veya kurmak için insan veya hayvan hücrelerini, dokularını veya organlarını değiştirme, mühendislik veya yenileme süreci" ile ilgilenir.[1] Bu alan, vücudun kendi onarım mekanizmalarını uyararak, daha önce onarılamayan dokuları veya organları işlevsel olarak iyileştirmek için hasarlı doku ve organların mühendisliğini vadeder.[2] Rejeneratif tıp aynı zamanda laboratuvarda doku ve organların büyütülmesi ve vücudun kendini iyileştiremediği durumlarda implante edilmesi olasılığını da içerir. Rejenere bir organ için hücre kaynağı hastanın kendi doku veya hücrelerinden elde edildiğinde,[3] immünolojik uyumsuzluk yoluyla organ nakli reddi zorluğu ortadan kalkar.[1][4] Bu yaklaşım, bağış için uygun olan organların kıtlığı sorununu hafifletebilir.
Rejeneratif tıp alanındaki bazı biyomedikal yaklaşımlar, kök hücrelerin kullanımını içerebilir.[5] Örnek olarak, yönlendirilmiş farklılaşma (hücre terapileri) yoluyla elde edilen kök hücrelerin veya progenitör hücrelerin enjeksiyonunu; tek başına ya da aşılanmış hücreler tarafından salgı yoluyla uygulanan aktif moleküller tarafından rejenerasyonun uyarılması (immünomodülasyon tedavisi); ve in vitro büyütülmüş organ ve dokuların transplantasyonu (doku mühendisliği) söylenebilir.[6][7]