Lorke
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lorkn zyn koniefeern uut 't geslacht Larix, in de famielje van de pynboomachtign (Pinaceae). Gruujnde mêt ôogtn van 20 toe 45 meetrs,[1] zyn ze inhêems in e grôot stik van 't frischre warmgemoatigde Nôordlik Oafroend, in lêeggeleegn gebienn in 't Nôordn en ooge in de bergn mêer no 't Zuudn. Lorkn zyn by de oovrêerschnde plantn in de reuzachtige tajgas of boreoale busschn van Rusland, Kanada en Skandienoavje.
Lorke | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Larix decidua in den êrfst | ||||||||||||
Taxonomische indêlienge | ||||||||||||
| ||||||||||||
geslacht | ||||||||||||
Larix Philip Miller | ||||||||||||
Aloewel datn e konifeere is, verliest e lorke zyn noaldn in den êrfst. De scheutn zyn "dimorf", mê langlôotn van typiesch 10–50 centimeetres die verschillnde knoppn droagn, en kortlôotn van allêene mo 1–2 mm lank, mê mor êen knop. De bloarn zyn lik noaldn, 2–5 centimeetrs lank, têer. Ze stoan allêene, spiroalsgewyze geschikt ip de langlôotn, en in dichte groepn van 20–50 noaldn ip de kortlôotn. De noaldn wordn gilwe in den êrfst en de boom stoan kletse in de wientre.
Lorkekeegls stoan rechtip, zyn klêene, 1–9 cm lank, bruun-rypnd 5–8 moandn da ze bestoovn zyn; in oengevêer den êft van de sôortn zyn de schutblad-schubn lank en te ziene, in d' andre gevoln korte en weggestookn tusschn de zoadschubbn. De deze die tuusôorn in de nôordlikke streekn ên klindre keegles (1–3 cm) mê korte schutbloarn, mêer zuudlikke sôortn ên mêesta langre keegles (3–9 cm), dikkers mê uutgesnêen schutbloarn, mê de langste keegles en schutbloarn vôortgebrocht deur de de mêest zuudlikke sôortn, in den Himalaja.