Беларускія немцы
From Wikipedia, the free encyclopedia
Белару́скія не́мцы (па-нямецку: Belarusdeutsche, Weißrusslanddeutsche) — этнічныя немцы, а таксама грамадзяне нямецкіх дзяржаваў (у тым ліку Лівонскага й Тэўтонскага ордэнаў), якія пражывалі на тэрыторыі Беларусі або дзяржаваў-папярэднікаў: Полацкае княства, Вялікага Княства Літоўскага, Рэч Паспалітая і г. д. Паводле перапісу 2009 году, у Беларусі пражывае 2474 немцы, што складае 0,03% ад агульнай колькасьці насельніцтва краіны[1]. Гэта трынаццатая па колькасьці нацыянальная меншасьць у краіне.
Беларускія немцы | |
Колькасьць | Беларусь — 2474 чал.[1] (2009 год) |
---|---|
Рэгіёны пражываньня | Беларусь, Нямеччына, ЗША, Летува, Канада, Бразылія, Польшча, Аргентына, Уругвай ды інш. |
Мовы | нямецкая, беларуская, верхненямецкія (швабскі дыялект), расейская, польская |
Рэлігія | хрысьціяне (лютэранства, каталіцтва, праваслаўе, баптызм, мэнаніцтва, пяцідзясятніцтва). |
Блізкія этнасы | немцы, расейскія немцы, беларусы, польскія немцы, украінскія немцы й г.д. |
Нямецкая этнічная і культурніцкая прысутнасьць на землях сёньняшняй Беларусі пачала фармавацца яшчэ ў часы Полацкага княства збольшага ў выглядзе працэсаў культурнага ўзаемаабмену, што робіць немцаў адной з самых старажытных меншасьцяў на тэрыторыі Беларусі.