حقوق باروری
From Wikipedia, the free encyclopedia
حقوق باروری به حقوق و آزادیهای قانونی مربوط به باروری و بهداشت باروری گفته میشود.[1] سازمان بهداشت جهانی، حقوق باروری را چنین تعریف میکند:
- حقوق باروری بر مبنای به رسمیت شناختن حق اساسی تمام زوجین و افراد برای تصمیمگیری آزادانه و مسئولانه دربارهٔ تعداد و اختلاف سنی فرزندانشان، و برای داشتن اطلاعات و وسایل کافی برای تحقق این موضوع، و داشتن حق برای دستیابی به بالاترین استانداردهای بهداشت جنسی و باروری تعریف میشود. این حقوق همچنین شامل حق تمامی افراد برای تصمیمگیری دربارهٔ باروری عاری از هرگونه تبعیض، اجبار و خشونت میگردد.[2]
حقوق باروری میتواند شامل برخی یا تمام موارد زیر شود: حق سقط جنین قانونی یا بیخطر، حق کنترل تولد (پیشگیری از بارداری)، حق دسترسی به خدمات درمانی باروری با کیفیت، و حق آموزش و دسترسی به منظور تصمیمگیری و انتخاب آزادانه و آگاهانه موارد باروری.[3]
حقوق باروری همچنین میتواند به این موارد گفته شود: حق دریافت آموزش دربارهٔ پیشگیری و بیماریهایآمیزشی، و آزادی از عقیمسازی اجباری، سقط جنین و پیشگیری اجباری، و محافظت در برابر ناقصسازی جنسی زنان و ختنه مردان است.[1][4][5]
حقوق باروری برای اولین بار در سال ۱۹۶۸ در جریان کنفرانس بینالمللی حقوق بشر سازمان ملل متحد به عنوان زیر مجموعهای از حقوق بشر توسعه یافت. سند غیرقابل التزام اعلامیه تهران، اولین سند بینالمللی بود که یکی از این حقوق را طبق این جمله به رسمیت شناخت: «والدین دارای حق اساسی در انتخاب آزادانه و مسئولانه تعداد و فاصله سنی بین فرزندان خود هستند.» با این وجود، کشورها در به ثبت رساندن این حقوق طبق معاهدهها و اسناد قانونی و التزامآور بینالمللی به کندی عمل کردهاند.
لارا نودسن، از فعالان حق انتخاب میگوید: موارد مربوط به حقوق باروری از موارد حقوقی شدیداً بحثبرانگیز در سراسر جهان صرف نظر از سطح اقتصادی-اجتماعی، دین و فرهنگ جمعیت آن منطقه میباشند.[6]