Karol I Wojownik
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Karol I Wojownik (ur. 29 marca 1468 r. w Carignano, zm. 13 marca 1490 r. w Pinerolo) – książę Sabaudii i Piemontu, hrabia Aosty i Maurienne 1482-1490, tytularny król Cypru i Jerozolimy 1485-1490, margrabia Saluzzo 1487 – 1490.
książę Sabaudii | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Rodzeństwo |
Ludwik, | ||
Żona | |||
Dzieci |
Jolanta Ludwika, | ||
Odznaczenia | |||
|
Syn Amadeusza IX z dynastii sabaudzkiej i Jolanty de Valois (1434-1478), córki króla Francji Karola VII. Wstąpił na tron po swoim bracie Filibercie w 1482. Jako małoletni, rządy rozpoczął pod opieką swego stryja Filipa II Sabaudzkiego, zwanego też Filipem Bez Ziemi. W 1485[1] wdowa po jego stryju – Ludwiku Sabaudzkim, bezdzietna królowa Cypru – Charlotta odstąpiła mu swoje królestwo – odtąd książęta sabaudzcy i królowie sardyńscy nosili tytuł królów Cypru i Jerozolimy. W 1487 podbił alpejski markizat Saluzzo.
1 kwietnia 1485 ożenił się z Blanką de Montferrat (1472-1519), córką Wilhelma VIII, margrabiego Montferratu i Elisabetty Marii Sforzy, córki Franciszka I, księcia Mediolanu. Para miała dwoje dzieci:
- Jolantę Ludwikę Sabaudzką (1487-1499), żonę Filiberta II Pięknego
- Karola II Jana Amadeusza (1489-1496)