Puchar Sześciu Narodów 2007
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Puchar Sześciu Narodów 2007 (2007 Six Nations Championship, a także od nazwy sponsora turnieju, Royal Bank of Scotland – 2007 RBS 6 Nations) – ósma edycja Pucharu Sześciu Narodów, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy sześcioma najlepszymi zespołami narodowymi półkuli północnej. Turniej odbył się pomiędzy 3 lutego a 17 marca 2007 roku.
| |||
3 lutego 2007 – 17 marca 2007 | |||
Drużyny | |||
---|---|---|---|
Szczegóły turnieju | |||
Zwycięzca | |||
Triple Crown | |||
Calcutta Cup | |||
Centenary Quaich | |||
Millennium Trophy | |||
Giuseppe Garibaldi Trophy | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
15 | ||
Statystyki indywidualne | |||
Najwięcej punktów |
Ronan O’Gara (82) | ||
Najwięcej przyłożeń |
Ronan O’Gara, Jason Robinson (po 4) |
Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Home Nations Championship i Pucharu Pięciu Narodów, była to 113. edycja tych zawodów. W turnieju brały udział reprezentacje narodowe Anglii, Francji, Irlandii, Szkocji, Walii i Włoch.
Rozkład gier opublikowano na początku maja 2006 roku[1], sędziowie zawodów zostali natomiast wyznaczeni na początku grudnia 2006 roku[2][3].
Z powodu zaplanowanej budowy nowego obiektu w miejscu Lansdowne Road Irish Rugby Football Union zwrócił się z prośbą o użyczenie będącego własnością Gaelic Athletic Association stadionu Croke Park. Z uwagi na zasady GAA dotyczące zakazu uprawiania obcych sportów na obiektach należących do tego związku odbyły się burzliwe debaty[4][5][6], lecz ostatecznie zgoda została udzielona[7][8][9].
Trzy zespoły przystępowały do ostatniej kolejki z sześcioma punktami za trzy zwycięstwa i porażkę – uszeregowane według ówczesnej różnicy punktów były to Francja, Irlandia i Anglia. Zwycięstwo którejkolwiek z nich przy porażce pozostałych dawało jej zwycięstwo w turnieju, w przypadku gdy zwycięstwa odniosłyby dwie lub wszystkie trzy, o tytule decydowałaby różnica punktów, a przy braku rozstrzygnięcia większa liczba zdobytych przyłożeń. Czysto matematyczne szanse zachowali też Włosi, którym do triumfu potrzebne byłoby wysokie zwycięstwo nad Irlandią przy porażkach pozostałych dwóch faworytów [10]. W turnieju triumfowała ostatecznie Francja, bowiem zwycięstwo Irlandczyków okazało się za niskie, zaś Anglicy przegrali swój pojedynek[11].
Najwięcej punktów w zawodach zdobył Ronan O’Gara[12], który wraz z Jasonem Robinsonem zwyciężył także w kategorii przyłożeń[13], Brian O’Driscoll został dodatkowo wybrany drugi rok z rzędu najlepszym graczem turnieju[14]. IRB opublikowała następnie podsumowanie statystyczno-analityczne tej edycji[15].