Raymond Bru
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Raymond Jean Bru (ur. 30 marca 1906 w Brukseli, zm. w grudniu 1989) – belgijski florecista i szpadzista, brązowy medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Data i miejsce urodzenia |
30 marca 1906 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
grudzień 1989 | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Na igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku we florecie indywidualnym był szósty[1], a w drużynowym zajął czwarte miejsce[2]. Na rozgrywanych osiem lat później igrzyskach olimpijskich w Berlinie zajął piąte miejsce w turnieju drużynowym[3] i szóste w indywidualnym[4]. Po II wojnie światowej wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie Belgowie w składzie: Georges de Bourguignon, Henri Paternóster, Édouard Yves, Raymond Bru, André van de Werve de Vorsselaer i Paul Valcke zdobyli drużynowo brązowy medal[5]. Wystąpił tam również w szpadzie drużynowej, w której Belgowie zajęli piąte miejsce[6].
Podczas mistrzostw świata w Neapolu w 1929 roku razem z Xavierem de Beukelaerem, Charlesem Debeurem i Robertem T'Sasem zdobył srebrny medal we florecie drużynowym. W tej samej konkurencji zdobył również brązowy medal na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Liège.[7]