Zamek w Oświęcimiu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zamek w Oświęcimiu – budowla wzniesiona w średniowieczu na szczycie wzgórza, na prawym brzegu rzeki Soły w Oświęcimiu.
nr rej. AK-11/Bi/23/Kr/934 z 30.04.1934, A-390 z 17.11.1972, A-279/78 z 27.02.1978 | |||
Zamek w Oświęcimiu | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
50°03′28,0080″N 19°17′46,7520″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Zamek składa się ze zbudowanej pod koniec XIII-wieku wczesnogotyckiej wieży typu bergfried oraz dwukondygnacyjnego, podpiwniczonego budynku wzniesionego na planie prostokąta (stare skrzydło zamku z początku XVI wieku) i łącznika z lat 1929–1931 wybudowanego na miejscu starszej zabudowy. Znaczną część fortyfikacji zabrała – zmieniająca przez wieki swój bieg – rzeka.
Na wzgórzu zamkowym znajdują się resztki murów obronnych, bastei. Zamek królewski położony był w drugiej połowie XVI wieku w powiecie śląskim województwa krakowskiego[1]. Pod zamkiem ciągną się dwa tunele: starszy (zbudowany przed 1914 r.) i drugi wydrążony przez Niemców (1940–1944). Tunel ten pełnił funkcję schronu przeciwlotniczego.