Мікалай Радзівіл «Стары»
From Wikipedia, the free encyclopedia
Мікалай Радзівіл (Мікалай Радзівілавіч, мянушка «Стары»; каля 1440[1] — 16 ліпеня 1509) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Намесьнік смаленскі (1482—1486) і наваградзкі (1488—1490), кашталян троцкі (1488—1491), ваявода віленскі і канцлер вялікі літоўскі (з 1492).
- Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Мікалай Радзівіл.
Хуткія факты Асабістыя зьвесткі, Нарадзіўся ...
Мікалай Радзівіл «Стары» | |
Герб «Трубы» | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | каля 1440 |
Памёр | 16 ліпеня 1509 |
Пахаваны | |
Род | Радзівілы |
Бацькі | Радзівіл Осьцікавіч |
Жонка | Соф’я з Манівідаў Соф’я з Заслаўскіх Соф’я з Рагацінскіх |
Дзеці | ад 1-га шлюбу: Войцех, Ганна, Мікалай, Юры, Ян |
Дзейнасьць | палітык |
Закрыць
Стварыў вялікую лятыфундыю, якая заклала падмурак магутнасьці роду Радзівілаў. Валодаў Жупранамі і Геранёнамі ў Ашмянскім павеце, Нягневічамі ў Наваградзкім павеце, воласьцю Бобрыкам на Прыпяці, Дубінкамі ў Віленскім павеце, Біржамі ўва Упіцкім павеце, Кейданамі ў Жамойці ды іншымі. У канцы жыцьця атрымаў Райгарад і Гонядзь на Падляшшы, якія раней належалі Міхалу Глінскаму[2].