Карачы
From Wikipedia, the free encyclopedia
Карачы (урду: کراچی, англ.: Karachi, сіндхі: ڪراچي) — партовы горад на поўдні Пакістана, найбуйнейшы горад краіны і адзін з найбуйнейшых гарадоў свету, сталіца правінцыі Сінд. З насельніцтвам ад 12 млн да 18 млн.[2] чалавек Карачы з’яўляецца адным з найбуйнейшых гарадоў свету па колькасці насельніцтва[3] і 4-й найбуйнейшай агламерацыяй у свеце[4]. Гэта галоўны фінансавы, банкаўскі, прамысловы і гандлёвы цэнтр Пакістана. Тут размешчаны найбуйнейшыя карпарацыі краіны, марское суднаходства, тэкстыльная і аўтамабільная прамысловасць; індустрыя забаў, мастацтва, моды і рэкламы; выдавецкая дзейнасць, распрацоўка праграмнага забеспячэння і медыцынскія даследаванні. Горад з’яўляецца буйным цэнтрам вышэйшай адукацыі ў Паўднёвай Азіі і ў ісламскім свеце[5].
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||
Карачы быў першай сталіцай незалежнай дзяржавы Пакістан (да пераносу сталіцы ў Равалпіндзі ў 1958 годзе). Порты Карачы і Касім — адны з самых буйных і ажыўленых портаў на Індыйскім акіяне.
Пасля здабыцця незалежнасці Пакістанам, насельніцтва горада рэзка ўзрасло, бо сотні тысяч урдумоўных мігрантаў з Індыі, Усходняга Пакістана і іншых частак Паўднёвай Азіі перасяліліся ў Карачы.
Плошча горада роўная 3 527 км², што амаль у чатыры разу больш, чым плошча Ганконга. Мясцовыя жыхары завуць Карачы — «Горад Агнёў» (урду: روشنیوں کا شہر), «Нявеста гарадоў» (урду: عروس البلاد) і «Горад Каіда» (урду: شہر قائد), бо тут нарадзіўся і быў пахаваны Мухамед Алі Джына, вядомы ў Пакістане пад ганаровым імем Каід-э-Азам, (англ.: Qaid-e-Azam, Вялікі правадыр), заснавальнік Пакістана, які зрабіў горад сталіцай абвешчанай дзяржавы.