FiboloFrom Wikipedia, the free encyclopedia Fibolo[2] (el la latina: fibula, fiksilo) estas praa sendanĝera pinglo, ilo por kunfiksi partojn de vestaĵoj aŭ ŝtofojn. Fibolo el la 7-a jarcento trovita en Nordendorf, Bavario, Germanio kun la surskribo logaþorewodanwigiþonar, t.e. la nomoj de la dioj Wodan (Odino, ĉefdio de la alamanoj) kaj Donar (Toro, la tondrodio)[1]. Fibolo trovita en Braganca, Portugalio (inter -250 kaj -200), Brita Muzeo, Londono Romiaj fiboloj el Coriovallum, 1-a jarcento p. K. (Thermenmuzeo, Heerlen)
Fibolo[2] (el la latina: fibula, fiksilo) estas praa sendanĝera pinglo, ilo por kunfiksi partojn de vestaĵoj aŭ ŝtofojn. Fibolo el la 7-a jarcento trovita en Nordendorf, Bavario, Germanio kun la surskribo logaþorewodanwigiþonar, t.e. la nomoj de la dioj Wodan (Odino, ĉefdio de la alamanoj) kaj Donar (Toro, la tondrodio)[1]. Fibolo trovita en Braganca, Portugalio (inter -250 kaj -200), Brita Muzeo, Londono Romiaj fiboloj el Coriovallum, 1-a jarcento p. K. (Thermenmuzeo, Heerlen)