تبلور مجدد
From Wikipedia, the free encyclopedia
در متالورژی انجام کار سرد باعث افزایش استحکام و سختی و کاهش انعطافپذیری یا شکلپذیری میشود. این پدیده در اثر ادامه انجام کار سرد افزایش یافته و در نتیجه انرژی داخلی افزایش مییابد. این کار باعث میشود که ماده از نظر ترمودینامیکی ناپایدار باشد. حرارت دادن به چنین مادهای میتواند معایب بلوری را از بین برده و ریزساختار و خواص فیزیکی و مکانیکی اولیه را بازسازی کند. این پدیده تحت عنوان «بازیابی» و «تبلور مجدد» بررسی میشود.[1] تبلور مجدد یا بازبلورش یا بلورش مجدد فرایندی است که در آن دانههای تغییر شکل یافته با گروهی جدید از دانههای بی نقص جایگزین میشوند که شامل دو مرحله جوانهزنی و رشد کردن تا زمانی که دانه اصلی بهطور کامل دربرگرفته شود میباشند. تبلور مجدد معمولاً با کاهش استحکام و سختی ماده و افزایش شکلپذیری آن همراه میباشد؛ بنابراین این فرایند ممکن است معرف یک مرحلهٔ تعمدی از فرایند مدنظر یا به عنوان یک فراورده فرعی ناخواسته توسط مرحله دیگری از فرایند باشد. مهمترین کاربرد صنعتی این فرایند نرم کردن و کنترل اندازه دانه فلزاتی است که بهطور پیوسته توسط کار سرد سخت شدهاند و شکلپذیری خود را از دست دادهاند. همچنین پس از عملیات تبلور مجدد تنشهای پسماند ماده آزاد میشود و میتواند برای این منظور نیز مورد استفاده
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |