حزب کارگران کردستان
گروهی چپگرا و مسلح در کردستان ترکیه / From Wikipedia, the free encyclopedia
حزب کارگران کردستان یا پ. ک. ک (به کردی: Partiya Karkerên Kurdistanê)، یک سازمان سیاسی چپگرا و مسلح در کردستان ترکیه است که در سال ۱۹۷۸ تأسیس شدهاست.به نیرو های مسلح سازمان گریلا گفته میشود.این سازمان سیاسی از سال ۱۹۸۴ برای کسب خودمختاری در منطقهٔ کردستان ترکیه دست به مبارزهٔ مسلحانه علیه حکومت مرکزی ترکیه زدهاست.[6] حزب کارگران کردستان توسط آمریکا، بریتانیا، کانادا، اتحادیه اروپا و چندین کشور دیگر در فهرست گروههای تروریستی قرار داده شدهاست.[7][8][9] در سال ۲۰۱۸، دولت آمریکا همچنین برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری سه رهبر پ.ک. ک شود مبلغ ۱۲ میلیون دلار جایزه تعیین کردهاست.[10]
حزب کارگران کردستان Partîya Karkerên Kurdistanê | |
---|---|
نام (انگلیسی) | Kurdistan Workers' Party |
نام (کُردی) | پارتی کرێکارانی کوردستان |
نام (ترکی) | Kürdistan İşçi Partisi |
کوتهنوشت | پ.ک. ک PKK |
رهبر | عبدالله اوجالان (زندانی) جمیل بایک بسه هوزات مراد کارایلان دوران کالکان سوزدار اوستا باهوز اردال مصطفی کاراسو |
بنیانگذاری | ۱۹۷۸؛ ۴۶ سال پیش (۱۹۷۸-خطا: زمان نامعتبر}}) |
ستاد | کوهستان قندیل |
شاخههای شبهنظامی | نیروهای مدافع خلق یگانهای زنان آزاد یگانهای مدافع غیرنظامیان |
مرام سیاسی | ملیگرایی کردی[1][2][3][4] کنفدرالیسم دموکراتیک صهیونیسمستیزی[5] سوسیالیسم لیبرترین ضدسرمایهداری کمونالیسم ژنولوژی بومشناسی اجتماعی |
وابستگی ملی | جنبش انقلاب متحدانه خلقها کنفدراسیون جوامع کردستان |
رنگ رسمی | سرخ |
وبگاه | |
پ.ک. ک پیشتر به دنبال ایجاد یک دولت مستقل کُردی در جنوب و جنوب شرقی ترکیه بود. اما هماکنون ادعا میکند که به دنبال حقوق فرهنگی و زبانی کردها و ایجاد نوعی از خودگردانی در چهارچوب مرزهای ترکیه است و پس از سی سال درگیری از اواخر سال ۲۰۱۲، بین دولت ترکیه و عبدالله اوجالان، رهبر پ.ک. ک، گفتگوهای صلح آغاز شدهاست.
این حزب در دههٔ ۷۰ به عنوان یک سازمان ظهور کرد و در اواخر دههٔ ۸۰ و دههٔ ۹۰ بخش اعظم جنوب شرقی ترکیه صحنهٔ درگیری نظامی میان این گروه و ارتش ترکیه بود. بنیانگذار و رهبر این حزب عبدالله اوجالان است که هماکنون در زندانی در جزیره امرالی در نزدیکی استانبول به سر میبرد. پس از غیاب اوجالان و انتقالش به زندان، پکک عملاً توسط مراد کارایلان و یک تیم از فرماندهان قدیمی هدایت میشد.[11]
در نهمین نشست عمومی کنگره خلق (۲۰۱۳) یا شورای رهبری پکک که در چند سال اخیر از آن به عنوان کنگره جوامع کرد (KCK) نام برده شدهاست، جمیل بایک و بسه هوزات (از زنان علوی) بهطور مشترک روسای شورای رهبری پکک شدند.
- مراد کارایلان فرمانده کل نیروهای مسلح حزب کارگران کردستان
- جمیل بایک (از فرماندهان اولیه پکک)
- باهوز اردل (از کردهای سوریه)
- نورالدین صوفی (از کردهای سوریه)
- بسه هوزات (از زنان علوی) از کردستان ترکیه
گفته شده، نیروی انسانی این گروه ۴٬۰۰۰ تا ۵٬۰۰۰ نفرند، که حدود ۳٬۰۰۰ تا ۳٬۵۰۰ نفرشان اکنون در کردستان عراق هستند.[12] ولی پکک ادعا میکند، ۲۰٬۰۰۰ مبارز مسلح دارد.[12]
به گفته مسئولان پ ک ک، تأمین مالی این گروه بر اساس فعالیتهای فرهنگی و همچنین کمکهای بینالمللی است.[13] به گفته اداره پلیس اروپا (EUROPOL)، این گروه با استفاده از عناوینی مانند «کمک مالی» و «هزینه عضویت» هم از اعضای خود پول جمعآوری میکند. همچنین نشانههایی وجود دارد که این سازمان بهطور فعال در پولشویی، قاچاق موادمخدر، قاچاق انسان و همچنین مهاجرت غیرقانونی در داخل و خارج از اتحادیه اروپا برای تأمین مالی و اجرای فعالیتهای خود مشارکت دارد.[14] به همین علت، در ۲۰ آوریل ۲۰۱۱، وزارت خزانهداری آمریکا اعلام کرد که بنیانگذاران پ.ک. ک و سایر اعضای بلندپایه را به عنوان قاچاقچیان ویژه مواد مخدر (SDNT) بر اساس قانون تعیین مواد مخدر خارجی (Kingpin) معرفی کرد و بر اساس آن هر گونه دارایی را که این افراد ممکن است تحت صلاحیت آمریکا داشته باشند مسدود میکند و هر گونه انجام معاملات مالی یا تجاری با این افراد را منع میکند.[15]
از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹، این سازمان شروع به استفاده از بمبگذاران انتحاری، خودروهای انفجاری و حملات کمین علیه پایگاههای نظامی و پلیس کرد. از بمبگذاران انتحاری، بهویژه بمبگذاران زن، با دادن جایگاه «الهه آزادی» به آنها، اسطورهسازی میشود و بهعنوان الگو برای زنان دیگر پس از مرگشان نشان داده شدهاست. در ۳۰ جولای ۱۹۹۶، زینپ کیناچی، یکی از مبارزان زن پ.ک. ک، اولین حمله انتحاری سازمان را انجام داد که در آن ۸ سرباز کشته و ۲۹ نفر دیگر زخمی شدند. هر ساله یاد او به عنوان یکی از زنان تأثیرگذار در این سازمان توسط اعضا با شعار «زن، زندگی، آزادی» زنده نگاه داشته میشود. استفاده از عمیات انتحاری، به ویژه توسط زنان، تا به امروز توسط پ.ک. ک پیگیری شدهاست.[16][17][18][19][20][21][22]