طاق قوسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
طاق قوسی یا آسمانه چَفتی (قوسی) سازهای است کوژ (محدب) که برای انتقال بار عمودی وزن به تکیهگاهها در یک دهانه ایجاد میشود. قدمت طاق قوسی به دو هزار سال پیش از میلاد و به منطقه میانرودان بازمیگردد. طاق قوسی از لحاظ شکل هندسی به انواعی همچون نیمدایره، بیضوی، سهموی، و زنجیروار و از جهت روش و نام به انواعی چون: کمان، دسته سبدی، عجمانه، چهارقسمتی، سه کمانه، شاخ بزی، چارگوش، شبدری، پاتوپا، ساسانی، تیزه دار، گوتیک، تقسیم میشود. شکلهای سهموی و زنجیروار به دلیل تغییر جهت بسیار کامل بارهای عمودی به بار در امتداد قوس (بار محوری) قویترین انواع طاق قوسی شناخته میشوند. چنین طاق قوسیهایی معمولاً برای پوشش دهانه به اجزای اضافی نیازی ندارند.[1]