موسیقی کردی
سترانا کوردی / From Wikipedia, the free encyclopedia
موسیقی کُردی (به کردی:Strana Kurdî) به موسیقی گفته میشود که به زبان کردی یا زازاکی و گورانی اجرا شود. این موسیقی به دلیل اهمیت قوم کرد در مناطق کردنشین، منطقه خاورمیانه و غرب آسیا طرفداران زیادی دارد. موسیقی کردی شامل آوازها، ترانهها، آهنگها و موسیقیهای بی کلام و نغمههایی است که به زبان کردی و زازا-گورانی خوانده میشود و در اقوام مختلف از جذابیت زیادی برخوردار میباشد.[1][2][3]
موسیقی در ایران | |
---|---|
تاریخ | |
پیش از اسلام | هخامنشیان • ساسانیان |
پس از اسلام | صدر اسلام • مروگی |
معاصر | قاجار • پهلوی • لسآنجلسی • زیرزمینی |
موسیقی سنتی ایرانی | |
مقامها • نظریهٔ ادوار • دستگاهها • تحول مقام به دستگاه • ردیف • فواصل موسیقی ایرانی • گوشه • آوازها • سازها • فرمها | |
دیگر سبکها | |
پاپ • رپ • راک • سمفونیک • جاز • متال • کرال | |
نواحی | |
آذربایجانی • شوشتری • ایلامی • جنوبی • باصری • مازندرانی • بختیاری • سیستانی • بخشیهای خراسان شمالی • بلوچی • بندری • ترکمنی • خراسانی • علوانیه • کردی • کرمانی • گیلکی • لری | |
مناسبتی | |
زرتشتی • نوروزخوانی • تعزیه • رمضان • صلواتخوانی • مداحی | |
موسیقی کردی، بیانگر تاریخ، فرهنگ، باورها، اعتقادات و عواطف کردها میباشد. ترانههایی که منشأ افسانهای دارند و گاهی تراژدیهایی از اتفاقات و توصیفات جنگجویان و بزرگان خود است که در قالب شعر و موسیقی گفته میشود و به ترانههای «دیوانی» شهرت دارند.
«کاویس آقا» با نام اصلی «کاک ویس» مشهورترین شخصی بوده که انواع ترانههای دیوانی را جمعآوری کرده است.
این نوع موسیقی از دو قسمت کلاسیک و مدرن و تشکیل شده است که هر کدام انواع و شاخههای مخصوص به خود را دارند. منشأ ترانههای کردی را میتوان افسانهها، داستانهای دلاورانه و داستانهای عاشقانه و شاهنامه و شعرهای با محتوا دانست.