Amurru
From Wikipedia, the free encyclopedia
Os amorreos (hebreo’emōrî, exipcio Amar, acadio Amurrū (correspondente ao sumerio MAR.TU ou Martu)) foron un pobo de orixe semita constituído por tribos nómades moi belicosas que ocupou a rexión ao oeste do río Éufrates, Siria e Canaán desde a segunda metade do terceiro milenio a.n.e. No curso das súas correrías chegaron a conquistar en dúas ocasións a cidade de Babilonia. Parece ser que o rei Hammurabi pertenceu a unha dinastía de orixe amorrita.
Mesopotamia |
Río Éufrates – Tigris |
Cidades / Imperios |
Sumeria: Uruk – Ur – Eridu |
Kish – Lagash – Nippur |
Imperio acadio: Agadé |
Babilonia – Isín – Larsa – Susa |
Asiria: Asur – Nínive |
Nuzi – Nimrud |
Imperio Babilónico – Caldea – |
Elam – Amorreos |
Mitanni – Casitas |
Cronoloxía |
Reis sumerios |
Reis de Asiria |
Reis de Babilonia |
Lingua |
Escrita cuneiforme |
Lingua sumeria – Acadio |
Elamita |
Mitoloxía |
Gilgamesh – Marduk |
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |