Orde xónica
From Wikipedia, the free encyclopedia
A orde xónica é un termo arquitectónico que se refire ás normas canónicas creadas na Grecia antiga para rexer a construción dos edificios e en particular os templos. Forma coa Orde dórica as dúas ordes arquitectónicas clásicas, ás cales se engadiu no século V a orde corintia. A orde xónica, máis esvelta cá dórica, é orixinaria das cidades da costa de Asia Menor[1] e das illas gregas do Exeo influídas culturalmente por elas.[2]
Exemplos de edificios de orde xónica son:
- Templo de Atena Niké ou Nikè Àptera (421 a.C.), atribuído a Calícrates, na Acrópole de Atenas.
- Erecteion (421 a.C.-406 a.C.) de Mnesicles o Fílocles.
- Altar de Zeus (sobre o 188 a.C.) en Pérgamo, de autor descoñecido.