Harold C. Urey
From Wikipedia, the free encyclopedia
Harold Clayton Urey (lair 29 April 1893 – pati 5 Januari 1981 ing umur 87 taun) inggih punika salah satunggaling kimiawan Amérika Sarékat ingkang nyinaoni babagan isotop. Urey pikantuk Penghargaan Nobel babagan Kimia nalika taun 1934. Urey ugi ngandharaken téyori evolusi planit.
Artikel iki prelu dirapèkaké supaya jumbuh karo wewaton artikel WikipédiaPanjenengan bisa mbiyantu ngrapèkaké artikel iki kanthi mérang dadi paragraf-paragraf utawa wikifikasi. Sawisé dirapèkaké, tandha iki kena dibusak. |
Sunyata Rikat Lair, Pati ...
Harold Clayton Urey | |
---|---|
Lair | (1893-04-29)29 April 1893 Walkerton, Indiana, Amérika |
Pati | Januari 5, 1981(1981-01-05) (umur 87) La Jolla, California, Amérika |
Bangsa | Amérika Sarékat |
Alma mater | University of Montana University of California, Berkeley |
Kondhang ing | discovery of deuterium Miller–Urey experiment Urey–Bradley force field |
Bebungah | Penghargaan Nobel Kimia (1934) Medali Davy (1940) Medali Franklin (1943) Fellow of the Royal Society[1] |
Karièr ngèlmiah | |
Babagan | Kimia fisik |
Institutions | University of Copenhagen Johns Hopkins University Columbia University Institute for Nuclear Studies University of Chicago University of California, San Diego |
Juru pamrayogya dhoktoral | Gilbert N. Lewis |
Mahasiswa dhoktoral | Stanley Miller |
Tandha tangan | |
Tutup